Norveçli antropolog, etnografyacı, zoolog,kaşif Thor Heyerdahl demiş ki.... Polinezyalılar bilinenin aksine Asya kıtasından değil, 1500 yıl önce Güney Amerika kıtasından geldiler. Bu teoriyi öne sürmeden önce yaşadığı yılların bilimsel imkanlarıyla Peru'lu ve Polinezya'lı insanlar arasında benzerlikler olduğuna dair çalışmalar yapmış. Bu teori bilim çevrelerince kabul görmeyince ispat ederim demiş, onların koşullarında o yolu kat ederim ve bunu size ispat ederim. 1947 yılında 1500 yıl öncenin imkanlarıyla nasıl yapılabilirse öyle bir sal tasarlamış. Peru Devlet Başkanı'nın maddi desteğiyle salı yapmış.
Yanında beş gönüllü arkadaşı varmış, kimisi mühendis, kimisi telsizci, kimisi de kameraman. Ama hiç birisi denizci değil, hatta Heyerdahl yüzme bile bilmiyor.
Bu arkaik salın adı Kon-Tiki. Kon-Tiki, Peru yerlilerinin ( İnkaların) Güneş ve Fırtına tanrılarına verdikleri isim.
Kon-Tiki salı, çok hafif bir ağaç olan balsa ağacının kütüklerinden yapılmış.
28 Nisan 1947'de Peru'nun Callao limanından yola çıkmışlar. 101 gün sonra 7 Ağustos 1947'de 8000 km. yol yapıp Polinezya'nın Raroia adlı mercan adasında karaya çıkmışlar.
Sonrası, bilim çevreleri Heyerdahl'in teorisine yine şüpheyle yaklaşmış. Sen gittin beni ve çocuklarını ihmal ettin diye karısı da boşamış. Heyerdahl bu yolculuğu kitaba ve dokümanter bir filme döndürmüş. Kitabı okumadım, filmin bir bölümünü seyrettim. 2012 de yapılan ve Yabancı Film Oscar'ına aday olan bir Norveç yapımı film daha var. Hatta şimdiye kadar en yüksek bütçeyle çevrilen Norveç filmiymiş.
İşte bu filmi seyrettim. Beğendim mi? Hayır.... Ruhsuz, heyecansız, donuk ve tutuk bir film. Hele bir sahne var, Heyerdahl'in arkadaşı geliyor ve diyor ki " Rotadan çıktık, Galapagos girdabına doğru sürükleniyoruz" öylece sohbet eder gibi dümdüz bir sesle söylüyor, Heyerdahl'da cevap olarak ''Öyle mi, hımmmm'' diyor. Sal okyanusun ortasında dev girdaba doğru sürükleniyor ve adam hımmmm diyor.
Filmde hiç heyecanlanmadım ama Oslo'da Kon-Tiki Müzesi'nde orijinal salı, yelkenini, eşya sandıklarını, Heyerdahl'in daktilosunu, mutfak eşyalarını görünce çok heyecanlandım.
Bu arada 1990'larda yapılan mitokondrial DNA tetkiklerinde Peru'lularla, Polinezya'lılar arasında hiç bir akrabalık bulunmamış. Boşa kürek çekmek diye buna diyorlar herhalde.
Yanında beş gönüllü arkadaşı varmış, kimisi mühendis, kimisi telsizci, kimisi de kameraman. Ama hiç birisi denizci değil, hatta Heyerdahl yüzme bile bilmiyor.
Bu arkaik salın adı Kon-Tiki. Kon-Tiki, Peru yerlilerinin ( İnkaların) Güneş ve Fırtına tanrılarına verdikleri isim.
Kon-Tiki salı, çok hafif bir ağaç olan balsa ağacının kütüklerinden yapılmış.
Sonrası, bilim çevreleri Heyerdahl'in teorisine yine şüpheyle yaklaşmış. Sen gittin beni ve çocuklarını ihmal ettin diye karısı da boşamış. Heyerdahl bu yolculuğu kitaba ve dokümanter bir filme döndürmüş. Kitabı okumadım, filmin bir bölümünü seyrettim. 2012 de yapılan ve Yabancı Film Oscar'ına aday olan bir Norveç yapımı film daha var. Hatta şimdiye kadar en yüksek bütçeyle çevrilen Norveç filmiymiş.
İşte bu filmi seyrettim. Beğendim mi? Hayır.... Ruhsuz, heyecansız, donuk ve tutuk bir film. Hele bir sahne var, Heyerdahl'in arkadaşı geliyor ve diyor ki " Rotadan çıktık, Galapagos girdabına doğru sürükleniyoruz" öylece sohbet eder gibi dümdüz bir sesle söylüyor, Heyerdahl'da cevap olarak ''Öyle mi, hımmmm'' diyor. Sal okyanusun ortasında dev girdaba doğru sürükleniyor ve adam hımmmm diyor.
Filmde hiç heyecanlanmadım ama Oslo'da Kon-Tiki Müzesi'nde orijinal salı, yelkenini, eşya sandıklarını, Heyerdahl'in daktilosunu, mutfak eşyalarını görünce çok heyecanlandım.
Bu arada 1990'larda yapılan mitokondrial DNA tetkiklerinde Peru'lularla, Polinezya'lılar arasında hiç bir akrabalık bulunmamış. Boşa kürek çekmek diye buna diyorlar herhalde.