Sabun kokulu bembeyaz bir çarşafınız olsun... ve bir de illaki ütülü olsun. Dolapta, çemecede, bazada... bir yerde beklesin.
Beklesin, beklesin, beklesin......süre önemli değil, gün-ay-yıl beklesin, ta ki o gelinceye kadar.
Kapınız öyle bir kapı olsun ki, öyle gerçek bir kapı olsun ki, o geldiği zaman çekinmeden çalabilsin.
O kim mi? O gerçek kapıyı çalan gerçek bir insan. Sosyal medyada görünenin aksine, güzelliği kadar çirkinliği olan, iyi olduğu kadar kötü, zaaflarla dolu, hatalar yapmış, bedeller ödemiş gerçek birisi.
İşte o, her kimse kapıyı bir gün çalacak. Her birimiz günün birinde birimizin kapısını çalacağız. Ben mesela kapım çalınacak ve ben de günün birinde sıkıntıdan göğsüm yarılırken, kördüğümler çözmekten yorgun bir şekilde birinizin kapısını çalacağım.
İşte o gün gelince, gözler, tenler, ruhlar tüm gerçekliğiyle, bitap uzanıverecek. Tam da o anda ütülü sabun kokulu beyaz çarşafa sıra gelecek.
Onu dolaptan çıkarıp, tüm rayihasını etrafa saça saça sereceğim, hadi uzan biraz diyeceğim, biraz dinlen, konuşmak istediğinde ne var ne yok anlatırsın.
Önce uyu biraz.......
