Benim açgözlülüğüm duygu bazlı. Bu yaşamımda hissedemediğim bazı duygular var. Bugün 20 ocak 2021 ben 63 yaşındayım. Bu duygulara açlığımı yeni hissetmedim, bu açık ve benim eksikliği hissedişim neresinden baksanız 30-35 yıl öncesine dayanıyor. 

Her neyse......içimde hep o eksikliğin ezikliğini hissedip yaşadım. Hadi eldekilere şükret, açığı başka şeylerle uğraşarak unut falan derken. Tam unutuyorum, aniden şakkkk önüme çıkıyor. Hay allahım, bırak peşimi....bırak

Ve küçük kızım bir danışanına şema terapisi yapacağım diye bahsedince, kendisi psikolog, ona ne ki bu dedim ve insan ruhunun şemalarını öğrendim. Meğerse o şakkk hatırlayışlar bir kişinin, bir olayın, bir kokunun, bir film sahnesinin, kitap satırının şemamı harekete geçirmesindenmiş.

Peki öğrendim de ne oldu. Artık o duygu açlığım doyacak mı, ya da ona ihtiyaç duymayacak mıyım? Tabi ki hayır, belki o duygum eksik diye üzülmemeyi öğreneceğim.

Öğrenmek istiyor muyum? Hayır....

Ben reenkarnasyon istiyorum, hele bir daha dünyaya geleyim.......lütfen geleyim

Fotoğraf evimden, en sevdiğim çiçek.... ben şemalarımı yeni öğrenmiştim ki diğer kızım elinde bir nergis demetiyle çıkageldi. Bu koku beni teselli ediyor, inşallah reenkarne olacağım coğrafyada da nergis yetişiyordur........