Bir Alman felsefeci var, Wilhelm Schmid.... bir çok kitap yazmış, ben geçenlerde “Mutsuz Olmak” kitabını okudum. Sadece pozitif düşünmeye çalışanlara, kendini sürekli  mutlu hissetmek için uğraşıp duranlara minik dersler vermiş.

Şimdi Feray’a gelelim; Uzun zamandır “kendini gerçekleştiren kehanete” takılmıştım. Durumumu, gelecek endişelerimi dillendirmeyi bırakın düşünmeye bile korkar hale gelmiştim. 

Şu konularda aksaklık var, olacaklardan korkuyorum ama aman ha görmezden gel, ilerisini düşünme, negatif düşünürsün, sonra gerçekten oluverir, tak at gözlüklerini, olanı biteni görmezden gel, sadece iyi düşün iyi olsun Feray diyordum.....

Schmid demiş ki......

Peşinen negatif ihtimali düşünen kişi, self-fulfilling prophecy anlamında, o negatif ihtimali bizzat gerçekleştirme tehlikesine düşmez mi?

Sonra sorduğu soruya kendisi cevap vermiş.....

Negatif gerçekten vuku bulacak olursa, insan gafil avlanmaz ve hayat devam eder.....

Okurken birden!!!! Çok korktuğum ama bir türlü düşünmeden duramadığım negatif ihtimalin o kadar da korkutucu olmadığına ikna oldum..... rahatladım, ohhhhh üstümden bir yük kalktı....

Artık negatif, pozitif.... ortaya karışık düşüneceğim... kehanete gelince...

Bir memleket lafıyla bitireyim...

“Olacakla, öleceğe çare yok”