İnsanın, insanların, toplumların, ülkelerin hayatı aynen yollar gibidir. Yol dümdüzken, manzaralı ve kayar gibi gidilirken yaşananlardan bahsetmeyeceğim. Meselemiz sert virajlar, uçurum kenarı patikalar, tozundan göz gözü görmeyen, nefes aldırmayan yokuşlar.

Bu yazı siyasi içerikli bir yazı asla değildir. Benim, şahsi olarak bir hatam olmamasına rağmen, neden uçurum kenarında tozlu yokuşlardan birinin başına bırakılıverdiğimin cevabını da aramaz. Cevabı bilse de, bilmese de bu soruyu şimdi sormaz. Neden bu kadın, bu kadınlar, bu erkekler, bu çocuklar burada  demez.

Bu yazı, durmamak gerektiğinin yazısıdır, her şeye rağmen demenin yazısıdır, bazen tek başına bazen de el ele olmak gerektiğinin yazısıdır.

Bu yazı dünya vatandaşı ne demek sorusuna cevap verir, çünkü buna cevap vermeli, yokuşun başında kalakalmış bizlerin, dünya vatandaşı olup olmadığımızı bilmeye tam da şu anda hakkımız var.

Yazı dedi ki, değilsiniz. Sizler dünya vatandaşı değilsiniz. Ben sınır tanımıyorum, bayraklar önemsiz, inancım humanizm, tüm insanlığa eşit mesafedeyim deme hakkınız yok. İsyan edebilirsiniz, yazıya saçmalama diyebilirsiniz. Haklısınız, sizin dediğiniz doğru.  Ama gerçekler böyle, gerçekler çoğu kez doğrulardan oluşmaz.  Bizim bulunduğumuz coğrafya ve benzerlerinde, sıradan normal bir insan için (özel yetenekleri olanlar ve yüksek zekada olanlar hariç) dünyayı kucaklamak yasak.

Dünyanın oldukça büyük bir kısmı, paraya hükmeden, yeraltı zenginliklerini kontrol eden, kendilerini üst kültür addeden, gizli ve aşikar sömürgeci kısmı, bizlerin dünyanın tümünü kucaklayabileceğimize inanmaz, bunu denememize izin vermez.

Bu yazı, bu yaklaşıma nefret kusan bir yazı da değil.

Yokuşun başındaki, görmüş geçirmiş tüm bilge kadınlar bilirler ki her yol yürünebilir. Biz de yürüyeceğiz, düşenleri kaldırarak, omuz omuza vererek, ben dünya vatandaşıyım, sizden bana ne diyen ergenlerin ve gençlerin sırtlarını sıvazlayarak, bilindik türküler mırıldanarak yürüyeceğiz.

Bu yazı saf bir teslimiyet yazısı değildir. Tam aksi, bir uz görü, bir mücadele etiği, bir cesaret yazısıdır. Neden buradayım sorgulamasını, yol düzleştikten sonra yapacak olan bir kararlılık yazısıdır