Kahramanın içine girer orospu olursun, gay olursun, aldatırsın, aldatılırsın

O kadar uzun zaman oldu ki ev dışında bir şeyler yaptığım. Okul öncesi sürekli sokakta oynardım. Sonra okul başladı, arada mutlaka kurslara giderdim, hep derslerle ilgili kurslar tabii. Hobilerim hiç olmadı. Spor yapmadım, müzikle ilgilenmedim. Hep bir yabancı dil öğrenme gayretim oldu, o kadar. Çok mutsuzken, çaresizken tutunacak bir dal bakınırken, ya da o herkesin bildiği denizdeki sarılacak yılanı ararken, ev ve iş dışı bir faaliyete ne kadar ihtiyacım oldu anlatamam. Bir şeyler olmalıydı dedim. Sonra suçladım kendimi, bu kadar mı beceriksizsin, bu kadar mı ufkun dar, bu kadar mı falansın filansın derken.....Bir gün kitaplık düzeltiyorum, bir de baktım ki, defterler dolusu, kağıtlar dolusu, dosyalar dolusu yazmışım. Her şeyi, olayı, duyguyu, sevinci, üzüntüyü, aşkı, seksi, doğurmayı, yalan, iftira, para, seyahat....vs. aklınıza gelebilecek her olanı ve olmayanları da yazmışım. Olmayanlar, olması imkansız aşklar, küllenmiş platonik duygular, hayaller, cinayet planları. Hatta bir ara cin-ruh-metafizik meselelere merak sardım, kendime göre onlarla iletişime geçtim, onlarla konuşma diyaloglarımı bile yazmışım. İşte Feray dedim, senin hobin bu, senin diğer yarın. Nereden mi aklıma geldi bunlar. Yeni bir kursa gidiyorum, http://yazievi.yesimcimcoz.com/ de, oradaki son devam ettiğim atölyede Raymond Carver'in 'Yazmak Üstüne' denemesini okuduk ve ardından hocamız sordu bize , ''Sizin için yazmak nedir?'' diye. Yazmak şudur, budur diye döşendim ben de, bazıları klişe, bazıları taa içimden kopup gelen nedenler. Neler mesela......
-Yazmak kolaylıktır, aklından geçenleri söylemenin en kolay yoludur.
-Beceriksizliklerin, başarısızlıkların, hüsranların sonudur yazmak. Bir kahraman yaratırsın, eksik kalmışlarını yapar, söyler, gidemediğin yerlere gider...
-Yazmak hesaplaşmaktır. Ben dünyevi adalete de, ilahi adalete de çok güvenmiyorum. Bekleyemem o kadar. Yazarak çözerim acıyı, haksızlığı..
-Yazmak en ilkel ihtiyaçları doyurmaktır. Kuralları çiğneye çiğneye, bunu o kural koyanlara göstere göstere yazarsın. Kahramanın içine girer orospu olursun, gay olursun, aldatırsın, aldatılırsın....
-Yazmak karanlık yanlarına bakabilmektir. Eldivensiz, gözlüksüz içindeki kötüyü görebilmek, ona dokunabilmektir. Bu işleviyle psikoterapi gibidir.
- Yazmak bir hapishanede dolanmaktır. Hücre kapılarını açmak, envaiçeşit duyguyu salıvermektir öylece.  Memeleketimin kadın yazarlarını bu yüzden çok severim. Erkek egemen bir kültürde, erkek merkezli bir inanıştaki sıkışmışlığı, ellerinin tersiyle itiverirler, düşünceler, duygular hapsedilebilirler mi? Yazarsın olur biter.