Dirsek ağrısı, bir noktada şiddetli, sonra el bileğine kadar aşağıya doğru akıyor. Hastalar arasında her yaş var ama gençlerde daha belirgin. Muayene sonrası tanımız çoğu kez Tenisçi Dirseği, aslında latince bir adı da var da burası yeri değil. Adı üstünde tenisçilerde sık görülüyor. Hastalarımdan çoğu kez aynı cümleyi duyuyorum. 'Ben hiç tenis oynamam ki'. El bir şeyi kavramışken, elinizi sıkarsanız ve dışa döndürme hareketi yaparsanız, kasın dirsekte kemiğe yapıştığı yeri zedeliyorsunuz.

Keşke yapmasaydım.

Ne yapmayalım? Temizlik yaparken bezlerin canını çıkaracakmış gibi sıkmayalım, sıkışmış kavanoz kapaklarını elimizle açmak için uğraşmayalım, tamir esnasında tornavidaya tüm gücümüzle yüklenip çevirmeyelim. Bilgisayar başındaysak, klavyede yazarken dirsekleri yere dayamayalım, mouse kullanıyorsak, mouse avucumuzu tam doldursun yani küçük olmasın ve sıkmayalım.Her ne yapıyorsak, mola vermeyi bilelim. Böylece hem vücudumuza zarar vermeyiz, hem de performansımız artar.

Hadi tedavi edelim

Dikkat etmedik, ya da elimizde olmayan bir nedenle dokumuz zedelendiyse, önce hasar tespiti lazım. Korkmayalım, her yaralı doku kendini tamir yeteneğine sahip, yaradılış şifresi böyle. Biz tamir sürecini kolaylaştıralım, hızlandıralım, en azından engel olmayalım. Hemen travmadan sonra her şey olup bitmez, hızı giderek azalsa da yıkım yetmiş iki saat devam eder. İşte biz bu yetmiş iki saat, hasarı en az da tutabilmek için, o bölgeye buz koyacağız, günde dört-beş kez ve onar dakika. Ve kesin dirsek istirahati . Dördüncü gün ilaçlar, enjeksiyonlar, fizik tedavi, dirsek bandı devreye girebilir. Eğer dikkat ederseniz, sadece istirahat ve doğru hareketle, bunların hiç birisine gerek kalmadan kendi kendinizi tamir edersiniz.