İpleri birilerinin elinde kuklalarız hepimiz

Küçük kızım, anne dedi, bu okul bitince ne olacağım ben. Düşününce, aklıma gelenleri yazayım bari dedim. Ne olsun bu gençler? Gelecekte neler bekliyor onları? Geleceğin meslekleri farklı mı olacak acaba? Politik bir şeyler söylenebilir. Elin ekmek tutsun. Bir baltaya sap ol. Evine para getirecek bir işin olsun. Salla başını al maaşını. Aza kanaat getirmeyen, çoğu bulamaz. Ve bunun gibi şeyler. Çocukluğumdan ve gençliğimden bu yana duyduğum şeyler. Geleneksel olduğu için önceleri saygı duyduğum, bireyleri sinik, silik, suskun, korkak hale getirdiğini yıllar sonra fark ettiğim söylemler. Kızıma bunları söylemeyeceğim. Ama ne söyleyeceğimi de tam bilmiyorum. Eğer doğanın kucağında kendini izole edebilirsen, yiyeceğini içeceğini kendin üretirsen, kendi olanaklarınla barınabilirsen, değiş tokuş dışında ticaretle işin olmazsa, tamam, şapka çıkarayım. Bunun dışındaki her durumda kapitalist dünyanın elindeyiz. Ne yaparsak yapalım, ne okursak okuyalım, kuralların dışına çıkamayız, ipleri birilerinin elinde kuklalarız hepimiz. Kapitalizmin değişim ve dönüşümü vardır. Ama yok olmaz. Buhar gücü, matbaanın bulunması, elektronik çağ, yüksek moleküler teknoloji, nanoteknoloji, yapay zeka.....ve şu anda bilinmeyenler. Hiç fark etmez, kapitalizmin kurallarına uygun davranırsan, çalışırsan, kabullenirsen ne âlâ. Yoksa sistem okumuş demez, zeki demez, çalışkan demez çiğner ve tükürür insanı. Zaman bilişim zamanı, mesleklerin öncü grubu onlar, onlar olmazsa sistem durur. Sonra hammaddelerin ürüne dönüşüm sürecinin endüstricileri gelir. Hammadde sağlayıcılar sistemin paryalarıdır, en çok onlar sömürülürler. Alış veriş konusunda, bilinç altı sürü psikolojisinin etkisinde olduğumuz için, uluslar arası ticaret meslek olarak sürüp gidecek mutlaka. Bitkilerin, hayvanların, insanların genetiğiyle oynamak için moleküler biyologlar ve genetikçiler lazım. Zenginler daha da zenginleşirken, dikkatleri başka yöne çekmek için görsel iletişimciler, değişen teknikleriyle hep iş başında olacaklar. Yoksa kızıma, sen erkek egemen kültürün olduğu, bir ortadoğu ülkesine doğdun, ne olursan ol, her gün işe, savaşmaya gider gibi gideceksin mi demeliyim. Kapitalizmin tırnaklarını, bizimki gibi ülkelerde kadınlara daha kolay batırdığını mı söyleyeyim. İşte ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Ama ne söylemeyeceğimi biliyorum. Ders çalış, sınavlar önemli, bir an önce mezun ol demeyeceğim.